براى اجراى بتن ِ مگر، به مصالح ساخت بتن مانند شن، ماسه، سیمان و آب نیاز خواهیم داشت. هر یک از مصالح ذکر شده باید با نسبت مشخصى که آزمایشگاه بتن معیّن کرده است، مخلوط شده و مورد استفاده قرار گیرد. اصولاً مقدار عیار بتن مگر Kg/m3 150 می‌باشد. یعنى در هر متر مکعب بتن، مقدار 150 کیلوگرم سیمان لازم است.
1- شن
دانه‌های شن ابعادی در حدود 5 تا 60 میلی‌متر دارند که از خرد شدن سنگ‌ها ایجاد می‌شوند. غالباً از جنس کوارتز، سیلیس و مواد غیر چسبنده می‌باشند که در ساخت بتن به کار می‌روند.
شن شکسته
از خرد شدن سنگ‌های مناسب به‌وسیله‌ی دستگاه‌های سنگ شکن، در کارخانه شن شکسته تهیه می‌شود و به‌وسیله‌ی سرندهاى متوالى دانه بندى شده و به‌وسیله تسمه‌های نقاله در مکان‌های جداگانه انبارمى شود. در زیر می‌توانید تصویر آن را ملاحظه نمایید.
شن نخودى
اندازه‌ی قطر دانه‌های این نوع شن 5 تا 12 میلی‌متر می‌باشد. در زیر تصویر شن نخودی را مشاهده نمایید.
شن بادامی
اندازه‌ی قطر دانه‌های این نوع شن 12 تا 25 میلی‌متر می‌باشد که در زیر می‌توانید آن را ببینید.
شن درشت
اندازه‌ی قطر دانه‌های این نوع شن 25 تا 60 میلی متر است که در زیر می‌توانید مشاهده فرمایید.
2- ماسه
ماسه دانه‌هایی به قطر 0/6 تا 5 میلی‌متر را می‌گویند. ماسه نیز مثل شن به دو حالت گرد گوشه (بستر رودخانه (و تیز گوشه (کارخانه‌ی سنگ شکن) تولید می‌شود. با توجه به‌اندازه‌ی قطر آن، به دسته‌های ماسه بادى، ماسه شکرى و … تقسیم بندى می‌شود. اشکال مختلف ماسه را در تصویر زیر می‌توانید ملاحظه نمایید.
3- سیمان
سیمان محصولی است که از ترکیب آن با آب ماده‌ی چسبنده‌ای تولید می‌شود که در اثر نزدیکی با آب خودگیرى کرده و سخت می‌شود. سیمان‌های مورد استفاده با عنوان سیمان پرتلند نوع 1 و 2 و 3 و 4 و 5 در ساختمان سازى استفاده می‌شود. براى بتن ریزى ِمگر اصولاً سیمان پرتلند نوع 2 را به کار می‌برند.
4- آب
آب مصرفى در ساخت بتن باید تمیز و صاف باشد. باید از مصرف آب حاوى مقدار زیاد از هر نوع ماده‌ی قادر به صدمه زدن به بتن یا آرماتور از قبیل روغن‌ها، اسیدها، قلیاها، املاح، مواد قندى و مواد آلى خوددارى و پیشگیری نمود.
5- آجر
آجر یکى از مصالح پر مصرف در ساختمان از جمله پى آجرى و غیره، می‌باشد. آجر سنگى است مصنوعى که از پخته شدن خشت خام در درجه حرارت 900 درجه سانتی‌گراد به دست می‌آید. آجر به کار رفته در ساختمان بایستی مرغوب باشد تا بتواند بارهاى وارده از ساختمان را تحمل نماید. آجر را حتماً همه شما دیده‌اید اما تصویر زیر راهم می‌توانید مشاهده نمایید.
دستورالعمل اجرای بتن مگر
اجراى یک لایه بتن ِمگر در زیر تمامى پی‌های بتن آرمه که در مجاورت سطح زیرین خود آرماتور دارند لازم است. بتن مگر خطر آلوده شدن بتن سازهاى را در هنگام انجام عملیات بتن ریزى کم می‌کند. در زیر می‌توانید تصویری را در این زمینه مشاهده نمایید.
ارتفاع بتن مگر بر اساس نقشه
با توجه به نقشه‌های اجرایى (جزئیات) و اندازه‌های تعیین شده توسط مهندسین طراح، ارتفاع بتن ِمگر در نظر گرفته می‌شود. ضخامت لایه‌ی بتن (ِمگر) پاکیزگى به هیچ عنوان نباید کمتر از 5 سانتى متر باشد که در زیر مشاهده می‌کنید.
اصول بتن ریزی مگر و کنترل ارتفاع آن
همان‌طور که در تصویر زیر مشاهده می‌نمایید، جهت ریختن بتن ِمگر، پس از مهیا سازى کف پى، به‌منظور اینکه آب بتن به‌سرعت به‌وسیله کف زیر پى خارج نشود، باید بستر بتن ریزى مرطوب شود، البته بایستی مراقب بود تا آب در کف پى جمع نشود و تنها رطوبت وجود داشته باشد. پس از مرطوب شدن کف پى، می‌بایست بتن مهیا شده (شن + ماسه + سیمان + آب) را در محدوده‌ی ابعاد پى بعلاوه ى 5 تا 10 سانتیمتر از هر سمت (به‌استثنای حریم همسایه) ریخت.
بتن ریخته شده باید کاملاً متراکم شده و سطح بالایى آن با استفاده از شمشه و تراز و یا شیلنگ تراز، کاملاً تراز شده و ماله کشى توسط تخته ماله به‌صورت صاف و یکنواخت انجام گیرد. در تصویر زیر بتن ِمگر ریخته شده و توسط از شمشه صاف گردیده است.
بعد از انجام عملیات بتن ریزى بتن ِمگر، عمل آوردن بتن صورت می‌گیرد. “عمل آوردن بتن، پروسه‌ای است که طى آن از افت رطوبت بتن ممانعت به عمل آمده و دماى بتن در حدى رضایت بخش حفظ می‌شود”. عمل آوردن بایستی بلافاصله پس از تراکم بتن شروع شود. عمل آوردن بتن متشکل از مراقبت، محافظت و پروراندن است. در هنگام ریختن بتن، باید دقّت شود که ارتفاع بتن مگر در هر نقطه به زیر 5 سانتى متر نرسد.