در سالهای قبل خانواده‌های ایرانی بیشتر فضای درونی خانه‌های خود را توسط قالی‌های رنگارنگ می‌پوشاندند. این موضوع سبب می‌شد، کیفیت و جنس کفپوش خانه، اهمیت چندانی نداشته باشد، اما اکنون این‌گونه نیست. علم چیدمان و دکوراسیون داخلی منازل به‌سرعت در حال نفوذ به خانه‌های ایرانی‌ها می‌باشد و همین مسئله باعث شده کفپوش خانه‌ها دارای اهمیت شوند. اکنون موزاییک، موکت، سنگ، کف‌پوش‌های پلاستیکی و چوبی رایج‌ترین کف‌پوش‌های بازار ایران محسوب می‌شوند، اما اخیراً انواع مبتکرانه‌تری از این کف پوش‌ها در بازار وجود دارد، مانند کف‌پوش‌هایی که توسط سنگ‌های رودخانه‌ای در فضای درونی خانه‌ها استفاده می‌شود، یا کف‌پوش‌هایی از جنس شیشه‌های مقاوم و… البته کف‌پوش‌های خلاقانه، اکثراً به شکل آمیخته با انواع معمول‌تر کفپوش استفاده می‌شوند.
انواع کفپوش و مزایا و معایب
1- پلاستیک
کف‌پوش‌های پلاستیکی که با عناوینی مانند پی.وی.سی یا وینیل نامیده می‌شوند نوعی پلیمر لاستیکی نرم می‌باشند که به‌عنوان کفپوش استفاده می‌شوند. این کف پوش‌ها بیشتر در باشگاه‌های ورزشی، مهدکودک و ادارات مورد استفاده قرار می‌گیرند تا فضای داخلی خانه‌ها. این کف پوش‌ها ضدآب هستند و قابلیت شست‌وشو دارند. نرم و راحت به نظر می‌رسند و حس بصری یک فضای راحت و آرامش بخش را به بیننده انتقال می‌دهند. همچنین عایق خوبی به‌حساب می‌آیند. در زمستان‌ها گرم و در تابستان‌ها خنک می‌باشند. این کف پوش‌ها بسیار ارزان‌تر از سایر کف پوش‌ها در بازار موجودند. بزرگ‌ترین مشکل کف‌پوش‌های پلاستیکی این است که به‌سرعت زیبایی نخست خود را از دست می‌دهند و به‌سرعت کهنه می‌شوند. بعد از مدتی به شکل فرو رفته به نظر می‌آیند و استحکام سطحی آن از بین می‌رود. خش برداشته و آتش‌زا می‌باشند.
اینجا را بخوانید: شیشه نشکن
2- موکت
موکت تقریباً دیگر طرفداری ندارد ولی هنوز هم افرادی هستند که تمایل به استفاده از کفپوش پارچه‌ای برای کف منزل دارند. این کفپوش بیشتر مناسب افرادی است که به بیماری روماتیسم مبتلا می‌باشند. برخی نیز ترجیح می‌دهند قسمتی از کفپوش خانه خود را با موکت بپوشانند. مثلاً اتاق خواب بچه‌ها یا سالن سینمای خانوادگی و… اکنون موکت‌ها از نظر بافت و طراحی تنوع بسیار زیادی یافته‌اند تا بتوانند در بازار کف پوش‌ها هنوز هم فروش خود را داشته باشند. بزرگ‌ترین ایراد موکت‌ها عدم مقاومتشان در برابر رطوبت و حرارت است. جذب گرد و غبار به‌خصوص در موکت‌های دارای پرز بلند نیز یکی دیگر از ضعف‌های عمده این کفپوش قدیمی به‌حساب می‌آید.
3- سرامیک
یکی از متداول‌ترین انواع کفپوش در ایران سرامیک می‌باشد. سرامیک هم انواع مختلفی دارد و با توجه به کیفیت و درجه سختی آن قیمت‌گذاری می‌شود. نامرغوب‌ترین سرامیک، سرامیکی است که از چین وارد بازار ایران می‌شود. سرامیک‌ها به انواع لعاب‌دار و بدون لعاب تقسیم بندی می‌شوند. سرامیک لعاب‌دار نیز دو نوع است؛ سرامیک با لعاب براق و سرامیک با لعاب مات. این‌که کدام‌یک را انتخاب نماییم به میزان زیادی به سلیقه افراد وابسته است، اما انواع براق سرامیک به‌آسانی می‌توانند آثار لکه یا تماس‌های سطحی را منعکس کنند. بدترین ایراد کف‌پوش‌های سرامیکی مقاومت و استحکام پایین آن‌ها در برابر ضربه است. کفپوش سرامیکی ممکن است با ضربه‌های سنگین یا حتی رفت و آمد مکرر بشکند، یا ترک بردارد. ایراد دیگر، شکاف‌های بین شبکه سرامیکی می‌باشد. این شکاف‌ها باگذشت زمان جرم گرفته و تمیز کردن این اجرام به‌آسانی ممکن نیست. یکی دیگر از عیوب آن سر بودن سطوح سرامیک و اصطکاک پایین است که ثابت نگه داشتن فرش و قالیچه‌ها را سخت می‌کند.
تبلیغات: نقاشی ساختمان
4- چوب
کف‌پوش‌های چوبی انواع متفاوتی دارند و بااینکه قیمت بالایی دارند، محبوب‌ترین نوع کفپوش در بازار ایران به‌حساب می‌آیند. آن‌ها می‌توانند به‌طور کامل از چوب‌های جنگلی ساخته شوند یا ترکیبی از تخته سه لا، ام دی اف یا خرده‌های چوب باشند که توسط روکش نازکی از چوب پوشانده شده باشند. نوع اول و نوع دوم پارکت اصطلاحاً لمینت نام‌گذاری می‌شوند. کف‌پوش‌های چوبی بر خلاف کف پوش‌های سنگی، حس بصری گرما را منتقل می‌کنند و به‌علاوه عایق خوبی برای دما به‌حساب می‌آیند. نصب برخی از انواع آن توسط چسب و سیمان انجام می‌شود و نصب برخی از انواع جدیدتر آن بسیار آسان است و بدون هیچ نیازی به چسب و بسطی تنها با قفل‌کردن و گره‌کرده قطعات درهم انجام می‌شود. مزیت این نوع پارکت این است که بعد از اسباب‌کشی می‌توانید کف‌پوشتان را نیز با خودتان به منزل جدید منتقل کنید و در جای دیگری نصب نمایید. یکی از معایب بزرگ و خطرناک کف‌پوش‌های چوبی قابلیت آتش گرفتن آن است. این کفپوش به‌آسانی می‌سوزد و برای تعویض قطعات سوخته باید هزینه پرداخت کنید. کف‌پوش‌های چوبی بعد از کهنه شدن، صدای جیرجیر می‌دهند و نیاز به نگهداری با موادی مانند پولیش و واکس‌های مخصوص دارد. علاوه بر این کف‌پوش‌های چوبی به رطوبت حساسیت دارند و برای مناطق مرطوب گزینه مناسبی نیستند.
مطلب مرتبط: قیمت کفپوش
5- سنگ
شاید این‌گونه باشد که سنگ، لوکس‌ترین و گران‌ترین نوع کفپوش به‌حساب می‌آید. در خانه‌های مجلل و پنت‌هاوس‌ها بیشتر از کف‌پوش‌های سنگی استفاده می‌شود و بر اساس کیفیت و مرغوبیتشان ارزش گذاری می‌شوند. به هر میزان که یکپارچگی سنگ بیشتر حفظ شود، قیمت آن گران‌تر می‌شود. به‌علاوه، میزان سختی سنگ و رگه‌ها و نقوش آن در قیمت‌گذاری‌اش سهم زیادی دارد. سنگ مرمر گران‌ترین و گرانیت که نوعی سنگ مصنوعی به شمار می‌رود ارزان‌ترین انواع سنگ به شمار می‌آیند. پس از نصب سنگ در کف ساختمان، معمولاً آن را توسط روشی خاص صیقل می‌دهند تا خلل و فرج و سوراخ‌های آن کاهش یابد. البته این کار را می توان با سنگسابی نیز انجام داد.
اصلی‌ترین ایراد کفپوش سنگی آنجاست که اثر لکه و چربی روی آن به‌سختی تمیز می‌شود. به‌علاوه، سنگ‌ها باعث می‌شوند انسان احساس سرد بودن فضای خانه را حس می‌کند، اما این موضوع فقط به برداشت‌های بصری از سنگ محدود نمی‌شود. سنگ عایق مناسبی نیست و به‌راحتی قادر به حفظ گرما در خود نمی‌باشد. اگر در یک منطقه کوهستانی و سرد زندگی می‌کنید یا به مبل و صندلی نشینی خیلی عادت ندارید بهتر است از انتخاب این گزینه منصرف شوید. غیرازاین سطوح صاف و صیقلی، سنگ‌ها می‌تواند باعث سر خوردن اعضای خانواده و به‌خصوص سالمندان یا کودکان شوند. کشیدن وسایل خانه روی سطوح سنگی باعث ایجاد سر و صدا و مزاحمت می‌شود. این مسئله وقتی دارای اهمیت می‌شود که شما در طبقه زیرین یا واحد کناری یک همسایه بداخلاق نیز داشته باشید.
بهترین پنجره upvc را تنها از ما بخواهید.
کفپوش به نظر من همون پلاستیکی خوبه
سرامیک و سنگ خیلی سرد هستن…
در زمستان روی اعصاب ادمن