وصله‌ی تیرها: همواره باید برای اتصال قطعات در اجرای تیرها یا شاه‌تیرها از وصله استفاده کرد. مهم‌ترین دلایل استفاده از وصله بدین شرح می‌باشند:
- الف) طول استاندار نیمرخ به اندازه کافی نباشد
- ب) تغییر اندازه‌ی تیرآهن یا نیمرخ، موردنیاز باشد.
- ج) کم کردن ضایعات آهن، الزامی باشد.
مطابق با شکل، سه روش برای وصله کردن تیرها وجود دارد که عبارتند از: روش چهار ورقی، روش سه ورقی و روش مستقیم (روش Z)
وصله‌ی تیرها به روش مستقیم و بدون بهره‌گیری از ورق‌های تحتانی و فوقانی بیشتر، عموماً در مواردی که ملاحظات معماری اجازه‌ی استفاده از ورق‌های تحتانی و فوقانی را نمی‌دهد قابل کاربرد است.
جزییات اجرایی وصله‌ی تیرها
در وهله اول در محل مناسب، دو تیرآهن (نیمرخ) در امتداد هم به حالت ریسمانی قرار گرفته و به منظور جوشکاری کامل بین دو تیرآهن، در هر کدام از نیمرخ‌ها، درز یا پَخ مناسبی ایجاد می‌گردد. سپس جوشکاری با نفوذ کافی صورت می‌پذیرد و بعد از آن سطح جوش، سنگ‌زنی شده و بلافاصله با ورق درز پوشانده شده و پیرامون آن جوش دورتادور داده می‌شود. همچنین لازم است که اندازه‌ی وصله‌ی اتصال و طول جوش موردنیاز هم محاسبه گردد.
مناسب‌ترین محل ورق برای وصله کردن، ناحیه‌ی نقطه عطف لنگر خمشی و تنش برشی می‌باشد (که نیروها حداقل مقدار خود را دارند) و می‌بایست از اتصال ورق در ناحیه برش (نزدیک تکیه‌گاه) و لنگر ماکزیمم (وسط دهانه) اجتناب کرد. همچنین باید افزون بر جان تیرآهن (نیمرخ)، بال‌ها نیز به طریق مناسبی با ورق اتصال جوشکاری شوند.
در صورت پهن‌تر بودن ورق تقویتی از بال تیر، لازم است که جوش اتصال به بال در انتها قطع شده و به شکل قلاب تبدیل نگردد. شکل زیر جزئیات اجرایی جوش وصله تیرها با ورق تقویتی را نمایش می‌دهد.
چنانچه روش وصله‌ی مستقیم اجرا شود، ترتیب جوشکاری بدین شرح می‌باشد:
- الف) برشکاری برپایه ابعاد نقشه
- ب) مونتاژ ریسمانی دو سر تیر
- ج) جوشکاری درز جان و پشت درز بال
- د) مونتاژ ورق وصله‌ی جان
- و) سنگ‌زدن درز جوش بال از روی بال و آماده‌سازی لبه برای جوش نفوذی
- ه) جوشکاری درز جوش بال
- خ) جوشکاری دورتادور ورق وصله‌ی جان
وصله ستون
عمدتاً سازه‌های فولادی در چندین طبقه ساخته می‌شوند. طول نیمرخ‌های نورد شده جهت ساخت ستون، محدود است. همچنین با مدنظر قرار دادن بار اعمال شده و دهانه‌ی بین ستون‌ها و چگونگی استقرار ستون‌های کناری، مقاطع گوناگونی برای ساخت ستون‌ها حاصل می‌گردد.
این امکان نیز وجود دارد که در هر طبقه، ابعاد مقطع ستون با طبقه‌ی دیگر دارای تفاوت باشد؛ لذا باید اتصال مقاطع با ابعاد مختلف به منظور طویل کردن آن‌ها، با دقت زیادی صورت بپذیرد. محل مناسب برای وصله‌ی ستون‌ها در زمان طویل کردنشان، در ارتفاع حداقل 90 سانتی‌متر بالاتر از کف هر طبقه یا یک سوم ارتفاع طبقه است. ارتفاع مذکور، کمترین میزانی است که از لحاظ دسترسی به محل انجام جوشکاری و نصب اتصالات لازم جهت ادامه‌ی ستون یا اتصال مهاربندی، موردنیاز است.
شکل بعدی انواع وصله‌ی کارگاهی ستون با مقاطع یکسان I شکل را نمایش می‌دهد.
غالباً به منظور اجرای وصله ستون‌ها به یکدیگر پیش از نصب ستون‌های مرحله‌ی دوم در روی زمین، ورق‌های اتصال دو بال یا یک بال و یک جان روی ستون نصب گردیده و در وضعیت تخت یا افقی جوش داده می‌شود. بعد از انجام مرحله‌ی اول اسکلت (ستون‌های مرحله‌ی اول) ستون‌های مرحله دوم که این دفعه ورق‌های وصله در وجه بجای مانده روی آن جوش شده‌اند، روی ستون‌های مرحله اول با دقت زیاد نصب می‌گردند.
حتما ببینید: پنجره
بدین گونه تقریباً نیمی از جوشکاری‌های ورق‌های اتصال ستون به ستون در روی زمین و در حالت‌های افقی یا تخت و با دقت و کنترل زیادتری صورت خواهد گرفت. به منظور اجرای فرایند وصله‌ی ستون‌ها، در ابتدا سطح تماس دو ستون را به طرز مناسبی گونیا می‌کنند و با سنگ‌زنی صاف می‌نمایند تا به طور کامل در تماس با هم و صفحه‌ی وصله واقع شود. چنانچه نیمرخ دو ستون مشابه نباشد، بایستی تفاوت نمره دو ستون را با قرار دادن صفحات هم‌سطح کننده (پرکننده) در ابتدای ستون فوقانی پر کرد و پس از آن ورق وصله را نصب کرده و جوش موردنیاز را اجرا نمود. در شکل زیر اتصال با ورق وصله بال و جان با ورق پرکننده با ضخامت بیشتر از 7 میلی‌متر نشان داده شده است.
در صورتی که تفاوت زیادی در ابعاد مقطع دو نیمرخی که به هم متصل می‌شوند وجود داشته باشد، به حالتی که قسمت بزرگی از سطح آن دو در تماس با یکدیگر قرار نگیرد، می‌بایست یک صفحه‌ی تقسیم فشار افقی در بین دو نیمرخ قرار داده شود. چنین صفحه‌ای اصولاً صخیم انتخاب می‌گردد تا بدون تغییرشکل زیاد، قادر باشد عمل تقسیم فشار را انجام دهد. کلیه عملیات باید برپایه نقشه‌های اجرایی باشد و همچنین تمامی ابعاد و ضخامت صفحه و میزان جوش موردنیاز را باید با محاسبه بدست آورد. شکل بعد، اتصال با ورق سر را نشان می‌دهد.
علاوه بر این می‌توان بدون بهره‌گیری از ورق پرکننده و ورق سر، با استفاده از یک ورق مورب ستون‌ها را به یکدیگر اتصال داد.
در شکل زیر اتصال بدون ورق پرکننده و ورق سر به تصویر کشیده شده است.
نکته: در شکل زیر اتصال دو قسمت تیر به هم بدون کمک ورق‌های اتصال، انجام شده و این موجب کمتر بودن طول جوش نسبت به ظرفیت کششی تیر شده است. در این حالت به هنگام زلزله، دو قسمت در این مقطع از یکدیگر جدا می‌گردند. برای تأمین طول جوش موردنیاز، باید همیشه در ناحیه اتصال از صفحات فولادی در جان و بال تیر استفاده گردد، تا عملکردشان در زمان زمین‌لرزه که نیروهای شدید برشی و کششی در آن‌ها به وجود می‌آید با اختلال روبه‌رو نشود.
وصله تیر راه پله
در شکل بعد، جزئیات ساخت تیر راه‌پله (پلکان شمشیری) به تصویر کشیده است.
ورق وصله جان که در یک سمت جوش می‌شود، همراه با اتصال لب‌به‌لب بال‌ها، شرایط ایجاد یک اتصال با ظرفیت کامل را مهیا می‌کند.
به منظور ساخت تیر راه‌پله، در ابتدا الگوی مناسب آن را بدست آورده و سپس مشابه با شکل بعد، شمشیری ساخته می‌شود. ذکر این نکته نباید فراموش گردد، که زاویه الگو (α)، برابر با زاویه شیب راه‌پله است و زاویه θ متمم زاویه α خواهد بود. به عبارتی دیگر:
θ=90 – α
ساختمان 115 » مرجع کفپوش pvc چیست و درب ضد سرقت ایرانی